Salto

(for English, scroll down)

Hallo iedereen,

ik ben ondertussen in Salto aanbeland, de laatste stad van mijn verblijf in Uruguay. Overmorgen steek ik de grens over richting Argentinië en is het bye bye Uruguay. Toen ik vertrok in Tacuarembo, zei de concierge dat de weg naar hier in niet al te beste staat was, en aangezien op mijn kaart de weg aangeduid stond als onverhard had ik geen al te beste vooruitzichten. Toch maar vol goede moed vertrokken, met een volledig nagekeken, gesmeerde en dik in orde zijnde Louise. Bovendien had ik afgesproken met een alleraardigste local, die een gepassioneerd fietser was. Gonzale, bijgenaamd Ragon, of muis, is een lokale mountainbiker, wielertoerist en trialrijder en zou mij vergezellen bij de eerste dertig km (zie foto). Zo gezegd zo gedaan en wij 's morgens op weg. Bleek de weg helemaal niet ongeasfalteerd te zijn, maar juist asfalt van Tacuarembo tot en met Salto (op een stukje van 9km na). Na een paar km wou onze Ragon toch eens weten hoe het voelt om met zo veel bagage rond te rijden (was weer net volgeladen met water en eten, dus weer zo een 40kg). Na zo een kleine 5 minuten kwam de eerste helling er aan, en meneer wou er ook maar eens tegenoprijden. Eenmaal na de afdaling wou hij toch weer terug van fiets wisselen, met het enige woord dat hij over de lippen kreeg: respeto! Wat op zich natuurlijk wel een mooi compliment is van iemand die zo veel fietst. En de eerste 50km van de weg waren ronduit prachtig. Prachtige panoramas, veel vogels, bloedhete zon. Maar daarna kwam het. Enkele zeer steile beklimmingen. Ik heb zelfs de kleinste versnelling moeten gebruiken die Louise heeft, maar wel boven geraakt. Maar na deze beklimmingen kwam ik op een plateau terecht, en dat heeft zo ongeveer geduurd tot en met Salto, dus buiten die eerste paar klimmetjes een redelijk vlakke tocht. Hetgene wat het wel zeer zwaar maakte, was dat op heel de rit geen enkele boom of bushalte of iets dergelijks was. Dus bloedhete zon, GEEN schaduw, nergens. Ik heb dus die eerste dag toch wel een litertje of acht gedronken. Tegen de avond aan (na 120.00km toevallig!) de tent ergens neergezet en mijn traditionele maaltje klaargemaakt.

De volgende ochtend begon een beetje grijs, maar na uurtje trokken de wolken weg en werd het weer zo warm als de dag voorheen. Gelukkig was de weg nog steeds redelijk vlak. Maar na een km of 50 kwam er klein geschenkje uit de lucht gevallen. Uit het niets begon het plots te gieten. En aangezien het nog steeds, onder de wolken, toch nog zo een kleine 30 graden was, heb de regenjas laten zitten waar die zat en genoten van de heerlijke natuurlijke douche. En het heeft zo een uur of drie geregend. Het was bijna als door een muur van water rijden. Genieten!!!!! Bovendien zat de wind goed, en had ik een gemiddelde snelheid die dag van bijna 25km/h. En dat is dus veruit het snelste dat ik tot nu toe gehaald had. Niet erg veel later, maar compleet doorweekt en zalig genietend kwam ik na 119km aan in Salto. Daar heb ik maar een beetje lokale cultuur opgezocht en een kamer genomen in het oudste hotel van het land: Concordia. Nochthans is de prijs van een kamer daar knoet hetzelfde als die van de jeugdherberg in Montevideo, maar heb wel privebadkamer en een koelkast op de kamer. Beide voor de eerste keer deze reis.

Dus dat was gisteren. Vandaag ben ik een beetje in mijn 'luxe-spaarpotje' gedoken om iets te gaan doen waar Salto bekend om staat, namelijk de thermen bezocht. Beetje gezwommen in de rivier, beetje in de warme waterbronnen gebadderd en genoten van een heerlijke massage. Ongelooflijk. Aan de rand van de rivier zitten, in een natuurlijk bassin, met water door de natuur verwarmd tot zo een graad of 30 schat ik. Zalig genieten. Echt een prachtig land is dit. Hoop alleen dat het niet zo fantastisch is dat de rest van de landen gaan tegenvallen, maar dat zal wel niet en trouwens, ik zal het snel genoeg merken. De volgende keer dat ik jullie een verhaaltje vertel zal het vanuit een ander land zijn. Snaveltjes dicht en oogjes toe,

Slaapwel,

Wim

Hello everybody, I have arrived in Salto, which will be the last city I'll visit during my trip across Uruguay. The day after tomorrow I'll cross the borders to Argentina. As I left Tacuarembo, the caretaker warned me the road to Salto wasn't in very condition, and as it was depicted as an unpaved road on my map, I expected the worst (but it appeared to be paved from start to finish). But I had arranged with a local cyclist, named Gonzalo, aka Ragon (mouse), that he would accompany me for the first 30km (see pic). And after a few km he would love to find out how a fully packed bike actually rides. So we switched bikes. After a few kms, the first climb of the day spread out in front of us, and after the downhill, he wanted to change bikes again. It was yust a bit harder than he had imagined. But I must say, I yust packed with a lot of water and food, so Louise was pretty heavy. After we said out goodbyes a few very steep climbs followed, for which I had to change to the lowest gear available on the bike, but I made it. Afterwards, I found myself on some sort of plateau which made the rest of the trip for that day reasonably flat. Unfortunately the sun kept burning away my skin and during the entire day there wasn't a tree in sight, so no shade during the entire day. HOT. At the end of the day (after 120.00km exactly by coincidence) I pitched my tent and made my usual dinner.

The next day started a little grey, but after an hour or so, the sun started to torture me again. But than all of a sudden after about 50km it started to rain as if somebody opened the tap somewher upther. Almost like driving through a wall of water. But as it was still about 30deg i left my raincoat well hidden away and enjoyed the natural shower. Furthermore the wind came from the right direction and i managed to reach the highest average speed of my trip so far, about 25km/h. So not that much later I arrived soaking wet, but blisfully happy with my wet clothes at Salto, where I decided to pick up some local culture and checked in to the oldest hotel of Uruguay: Concordia at which a room costs as much as a youth hostel in Montevideo. But I did have my very first private bathroom and fridge.

So that was yesterday. Today I decided to use a bit of my special 'luxury-fund' and decided to visit the things this town is famous for. The hot springs with accompanying spas. So after a nice swim in the river and a bit of loungeing in the natural basins filled with 30deg water I enjoyed a nice massage and some more loungeing. What a nice country this is! I just hope this country hasn't spoiled me for the rest of the journy. The next time I'll tell you guys a little story, It will be from an other country.

Don't let the bed bugs bite

Kisses

Wim