weer vast / stuck again

(for English, scroll down)

Heydiehey, jullie gaan er om lachen, maar ik zit weer eens vast. Ik ben dus nog altijd in Oruro. Ik was van plan om vanaf hier naar Cochabamba te fietsen, maar de gezondheid laat dat voorlopig nog altijd niet toe. Ik heb geen enkel probleem om door de stad te lopen, maar om te gaan fietsten is het nog altijd niet op punt. Vandaar dat ik dus gisteren maar eens naar de busterminal was gegaan om mij een busticket te bemachtigen. Nu dat blijkt op dit moment gemakkelijker gezegd dan gedaan. Om een of andere reden heeft de kledingindustrie hier het land platgelegd en blokkades opgericht tussen hier en het noorden. Feitelijk hebben ze door drie kruispunten te belegeren zowat het (nationale) vervoer in heel het land platgelegd. Bijgevolg geen bussen richting La Paz of Cochabamba. De mensen hier verzekeren mij dat het morgen wel over zal zijn, wat in realiteit betekent dat het heel misschien overmorgen opgelost is. Nu ik kan natuurlijk wel weer terug naar het zuiden trekken, maar daar heb ik weinig zin. Zoals typisch is voor een reis als deze is het allemaal maar over je heen te laten komen en er in te berusten. Bij deze rust en berust ik. Wanneer ik vertrek is dus nog een groot vraagteken.

Groetjes

Hi, I've got a little joke for you guys. What does a Belgian cyclist do if there's no possibility to cycle and the country is being blockaded by strikers?? Update his blog!! Well it pretty much means I'm stuck again. No health to cycle and no running public transport. The strikes have something to do with the second hand clothes market ruining the lives of the local textile fabricators. By simply occupying three main crosspoints, they managed to lay the long distance transport in this country on it's back. Depending on how you look at it, you could call that art! On the bright sight, I can updat my blog with more nonsence. Some local people have assured me that the strikes will defenitely be over tomorrow, but in this country that means that they might possible maybe be over the day after tomorrow. So when I finally can leave is as much a mistery to me as it is to you. I'll let you know though!!

Cheers,

Wim